President's dream
Op papier lijkt Hole 2 een verademing: een korte par 3 met een lage stroke index, perfect om even op adem te komen na de openingshole. Maar schijn bedriegt. Zodra je op de tee staat, ontdek je dat deze hole meer vraagt dan lengte of kracht, het is precisie die hier telt.
Een droom van een hole – tot je ze speelt.
De green ligt rechtdoor, maar wordt streng bewaakt. Links loert het out-of-bounds, klaar om elke bal die iets te gretig links afwijkt genadeloos te straffen. Rechtsvoor? Een verraderlijke combinatie van een bunker en een klein maar gemeen waterpartijtje wacht daar op wie zich vergist in richting of afstand. Je wil daar absoluut niet eindigen tenzij je houdt van natte schoenen en dubbel bogeys.
De hole draagt de poëtische naam “President’s Dream”, en wie de contouren van de omgeving bekijkt, snapt meteen waarom. Twee symmetrische heuvels flankeren de green, en in de verte prijkt het vlagje tussen de glooiende vormen. Voor sommigen doet het tafereel onwillekeurig denken aan vrouwelijke vormen, een dromerige illusie die bruusk eindigt zodra je de realiteit van je volgende slag onder ogen moet zien.
